Dalhousie ve St. Francis Xavier üniversiteleri tarafından yapılan bir araştırmaya göre, Halifax’taki bazı insanlar çok az arkadaşa sahip olmanın veya hiç arkadaşının olmamasından rahatsız olmadıklarını söylüyor.
Araştırmanın yazarlarından biri ve Dalhousie’de sosyoloji ve sosyal antropoloji doçenti olan Laura Eramian, toplumda arkadaşlığın iyi yaşamaya büyük katkı sağlamasının yaygın olduğunu söyledi.
Eramian, “Ayrıca hiç arkadaşı olmayan veya çok arkadaşı olmayan biri için arkadaşlığın bu kadar önemli olduğu bir dönemde bunun nasıl bir şey olduğunu da sormak istedik” dedi.
Araştırmacılar Halifax’ta çok az arkadaşı olduğunu veya hiç arkadaşı olmadığını söyleyen 21 kişiyle görüştü.
Eramian, görüşme yapılanlardan bazılarının arkadaşsız kalmanın acısını dile getirdiğini ancak duydukları tek hikayenin bu olmadığını söyledi.
“Bizim için çarpıcı olan şey, insanların arkadaşsızlığa yükledikleri bir tür kurtarıcı anlam hakkında da konuşmalarıydı” dedi. “Ve bunlar özyönetim, kendine güven ve bağımsızlık gibi şeylerdi.”
“Kişisel saygınlık duygusu”
Görüşülen kişilerden bazıları, arkadaşsız olmanın “kişisel saygınlık duygusunu” da bulabildiklerini söyledi.
Eramian, hayatlarının diğer alanlarında zorluk yaşayanlar için ilişki kurmanın düşük bir öncelik olabileceğini söylüyor.
Eramian, “İnsanlar geçim sıkıntısı çekiyorsa ve daha sonra direktifin dışarı çıkıp arkadaş edinmek, böylece hayatınız hakkında daha iyi hissetmek olduğunu söylüyorsa, bu pek de yararlı olmaz” diyor.
“Bu, insanların uğraşması gereken başka bir sağlıklı yaşam gereksinimi haline geliyor.”
Dalhousie’de sosyoloji doçenti Michael Halpin, arkadaşlık kurmanın bazılarının karşılayamayacağı bir masraf haline geldiğini söylüyor.
Halpin, “Çözümün sadece dışarı çıkıp arkadaş edinmek olduğunu düşünebiliriz, ancak bu… çok zor” dedi. “Dışarıya çıkıp sosyal şeyler yapmak daha pahalı hale geldi.”
Sosyal izolasyonla ilgili endişeler
Halpin, sosyal izolasyon ve yalnızlığın ruh sağlığına zarar verebileceği konusunda uyarıyor.
Halpin, “İnsanlar kendilerini daha yalnız hissettiklerini söylüyor, daha yalnız hissettiklerini söylüyorlar” dedi. “Bazı bağlamlarda insanlar sosyal ağlarının küçüldüğünü söylüyor.
“Yani birçok yönden bir yalnızlık salgını yaşıyoruz.”
Bazıları için arkadaşsız olmanın değerini bulmak zor olabilir.
Halifax Gals and Pals kitap kulübünü kuran Janine MacGregor, “Çok etkilendim” dedi. “Çok yalnızdım. O kişi bendim ve eğlenceli değildi. Bu yüzden insanların böyle hissetmemesine yardımcı olmayı seviyorum.”
Organizasyon, kentte kadınların ve farklı cinsiyetten kişilerin tanışıp sosyalleşebileceği birçok etkinliğe ev sahipliği yapıyor.
McGregor, “İnsanlar bu etkinliklere yeni arkadaşlar istedikleri için gidiyorlar” dedi. “İnsanlar kitap kulübünün bu ayki tek sosyal etkinliği olduğunu ve bunu kaçırmayacaklarını söylediler.”
Trace Healey, Hal-Con’un program direktörüdür ve genellikle 60 ila 80 kişinin katıldığı Cuma Hızlı Dostluk etkinliğinin kolaylaştırılmasına yardımcı olur.
Healey, yıllık etkinliğin katılımcıları yeni ve benzer düşüncelere sahip insanlarla kaynaşmaya teşvik ettiğini söyledi.
Healy, “Geek topluluğuna gelen ve toplumun arkadaş edinmenin ve iletişim kurmanın standart yolu olarak gördüğü şeyle mücadele edebilecek birçok insan var” dedi. “Bu anlamda misafirperver bir yer haline geliyor.”